Gobeithio fydd pethau yn gwella!

Mae'n amser, hen bryd i mi sgrifennu post yn Gymraeg! Edrych yn ôl mae'r pynciau dwi wedi trafod yng Nghymraeg yn tueddu fod yn negyddol neu gyda naws iselder iddynt. Tybed dyma sut rwyf yn teimlo yn fy nghalon ynglŷn ar iaith. Mae yn drysor teimlaf byddaf byth yn gallu deall na ddefnyddio at ei lawn botensial.

Ceisio dal i fyny ydw i! Dim ond fan golwg fyddaf yn taro dros y cylchgrawn 'Golwg' neu'r papur newydd 'Y Cymro' Mae darllen yn fanwl yn teimlo fel baich ac mae teimlad o ddryswch yn dod drosta’i. Anaml fyddaf yn edrych ar unrhyw raglen deledu. Dwi ddim yn cymdeithasu yn Gymraeg a dim ond siarad gyda fy nheulu. Mae 'na deimlad o israddoldeb yn perthyn i fi a fy mherthynas gyda'r Gymraeg. Wrth gwrs dwi'n teimlo fy mod yn gallu sgrifennu a chyfathrebu yn well yn Saesneg oherwydd dyma'r iaith ges i fy addysg ynddo. Dwi'n parchu'r rhai sydd yn defnyddio'r cyfryngau cymdeithasol yn gyfan gwbl Gymraeg! Maent yn rhoi'r argraff ei fod yn ddigon bodlon ai byd. Tybed y ffordd gorau i hybu'r iaith ydi magu teulu yn yr iaith ond nid fel dyn sengl fydd hwn yn bosib ag dwi'n reit amheus o’r rhyw deg oherwydd profiadau annymunol a fy hanes o iselder ag afiechyd meddwl. Dwi am parhau gyda'r Gymraeg. Mi wnai ceisio fy ngorau ynddi ond dwi ddim yn bles gyda fy nefnydd na fy ymroddiad presennol. Gobeithio fydd pethau yn gwella!