Coward of the County

Yn y Tafarn uchod tua 1984/85 mi wnes i roi'r gan 'Coward of the County' ymlaen tua chwech i saith gwaith un ar ôl y llall ar y Juke Box ar y wal wrth chwarae gem o ddarts gyda fy hen ffrind Seimon. Mi roeddwn wedi teithio o Ruthun i weld ffilm yn yr Astra ac wedyn yn teimlo ein bod yn dynion yn 18 oed aethon mewn i'r 'Load of Mischief'. Tafarn Beicwyr oedd o yn ymyl y bont rheilffordd a dwi ddim yn gwybod beth ddaeth drostoi ond dwi'n meddwl fy mod eisiau herio'r Beicwyr. Roedd Seimon a fi yn hogiau digon swil a Seimon dal fel yna fel oedolyn ond erbyn hyn dwi'n ceisio cuddio'r swildod yma gydag ymatebion cegog a heriol. Dwi ddim yn siŵr beth oedd gennai yn erbyn y Beicwyr, gweld nhw efallai fel pobol galed a fi'n canu gan 'Kenny Rogers' fel rhyw fath o anthem i'r 'underdog' ond na fe. Meddwl o ni heddiw am y teimlad o gael dy fygwth. Mae 'na fygythiadau mawr yn ein cymdeithas. Bygythiad Cyfalafiaeth a bygythiad Nadolig yn nesáu. Rhywbeth anifeilaidd ydy'r teimlad o israddoldeb, teimlad sydd yn perthyn yn hanesyddol i ddiffyg hyder a hunan casineb. Pam ddylwn ni teimlo fel yna a pam roeddwn yn teimlo nôl yn yr wythdegau na herio'r sefydliad oedd yr unig ffordd ymlaen. Os dwi'n cofio'n iawn yr unig ateb gaethon ni gan y Beicwyr oedd 'ochenaid fawr' o rwystredigaeth pan ddaeth y gan ymlaen am y seithfed tro. Dwi'n meddwl y noson honno mi wnes i fy mhwynt ond ers hynny dwi dal wedi bod yn ceisio profi fo yn erbyn y sefydliad 'concretaidd' sydd yn cyhwfan trostan ni byth a beunydd.   

https://translate.google.co.uk/